odsłaniać się – odsłonić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że się jest widocznym, pozbywać się zasłony; odkrywać się, pokazywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odsłonił się mimowolnie, bo było mu gorąco. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odsłaniać — Odsłonić karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek … Słownik frazeologiczny
odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… … Słownik języka polskiego
dekoltować się — ndk IV, dekoltować siętuję się, dekoltować siętujesz się, dekoltować siętuj się, dekoltować sięował się «nosić bluzki, suknie itp. z dekoltem; odsłaniać szyję, ramiona, piersi, plecy» Dekoltowała się jak dorosła kobieta … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… … Słownik języka polskiego
odwijać — ndk I, odwijaćam, odwijaćasz, odwijaćają, odwijaćaj, odwijaćał, odwijaćany odwinąć dk Vb, odwijaćnę, odwijaćniesz, odwijaćwiń, odwijaćnął, odwijaćnęła, odwijaćnęli, odwijaćnięty, odwijaćnąwszy 1. «zdejmować osłonę z czegoś zawiniętego; odsłaniać… … Słownik języka polskiego
szczerzyć — ndk VIb, szczerzyćrzę, szczerzyćrzysz, szczerz, szczerzyćrzył, szczerzyćrzony dziś tylko w wyrażeniu: Szczerzyć zęby, kły «rozchyliwszy wargi pokazywać, odsłaniać zęby (zwykle w uśmiechu lub złości)» ◊ iron. Szczerzyć zęby do kogoś «uśmiechać się … Słownik języka polskiego
obnażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obnażaćam, obnażaća, obnażaćają, obnażaćany {{/stl 8}}– obnażyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, obnażaćżę, obnażaćży, obnażaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usuwając,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odkopywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odkopywaćpuję, odkopywaćpuje, odkopywaćany {{/stl 8}}– odkopać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, odkopywaćpię, odkopywaćpie, odkopywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kopiąc,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
